#blogovision 2012 / 4

4, Crystal Castles - Crystal Castles (III)

 Όταν λήκαρε το άλμπουμ ήμουν στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και δεν είχα κανένα τρόπο να το ακούσω για μερικές βασανιστικές μέρες-
οι μέρες δηλαδή γαμάτες ήταν, απλά το να ξέρεις πως το πιο πολυαναμενόμενό σου άλμπουμ υπάρχει εκεί έξω κι εσύ ακούς ό,τι πρόλαβες να περάσεις στο κινητό φεύγοντας από το σπίτι...
Ε, σε τρώει κάπως.
Είχα λάβει κάτι απίθανα μέιλ, μου περιέγραφε το 'Wrath of God' με συλλαβές, με caps lock, με αστερίσκους και με small case χαρακτήρες,
κι εγώ προσπαθούσα να το συνθέσω στο μυαλό μου για τις επόμενες μέρες.

Επιτέλους το άκουσα, το βράδυ κιόλας που γύρισα, κάπου 4 τη νύχτα μετά από πτήση, μετά από μπύρες, μετά από βόλτα.
Ήταν η σπουδαία περίπτωση Τρίτου Άλμπουμ που όχι απλά δεν απογοητεύει αλλά γράφει πάνω του με φανταχτερά γράμματα, 'album of the year'.

(Το άκουσα υπερβολικά λίγο για να το βάλω όμως πάνω από τα άλμπουμ που καθόρισαν όμως όλο μου το 2012. Δεν του αφαιρεί κάτι.)

Και γαμάτο και ώριμο και πωρωτικό,
και να σε κάνει να θες να κοπανάς την ψυχή σου στον τοίχο έχοντας στο μυαλό σου πως ένα κοσμικό ηχοσύστημα παίζει σε τέρμα ένταση το 'Plague'.

Για το ταίριασμα του 'Plague' με τον Ζουλάφσκι, για το τρυφερό 'Affection',
για ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΙΛΑΝΟ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ,
για την συνεχιζόμενη επιμονή τους να μην βάζουν τίτλους, για το κάθε τι που συμβαίνει στη μουσική τους,
οι Crystal Castles θα είναι πάντα εκεί, εκεί ψηλά.

~-~

three:
affection
sad eyes
wrath of god

~-~

You can't disguise sad eyes

~Sad Eyes

.